Rezerwat „Borki"
Rok utworzenia: 1958
Powierzchnia: 440,22 ha
Leśnictwo: Lipowo

Rezerwat Borki położony jest w centralnej części Puszczy Boreckiej.
Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej jak i regionie całej Polski Pólnocno-Wschodniej.
W istotny sposób uzupełnia sieć leśnych rezerwatów przyrody zarówno Dzielnicy Pojezierza Mazurskiego jak i Krainy Mazursko-Podlaskiej. Rezerwat jest obiektem unikalnym w skali regionu i Polski. Wynika to głównie z historii lasów rezerwatowych, powstałych prawie w całości w sposób naturalny, obfitego nagromadzenia gatunków rzadkich i reliktowych oraz typowych dla wschodnich obszarów Pojezierza Mazurskiego zespołów roślinnych. Wartość rezerwatu podnoszą walory krajobrazowe, w tym wzniesienia morenowe, jary, rynny,
i zagłębia wytopiskowe.
Teren rezerwatu charakteryzuje się wybitnie pagórkowatym, pełnym bezodpływowych, silnie zabagnionych obniżeń, dolin i rynien polodowcowych. Ten obraz uzupełniają liczne strumyki i niewielkie oczka wodne. Charakter sieci wodnej jest uwarunkowany przede wszystkim konfiguracją terenu i materiałem geologicznym podłoża. Wody opadowe spływające po pochyłościach zbierają się w obniżeniach terenowych, tworząc zalane doliny, zajęte przez olsy i bory torfowcowe.

Rezerwat „Piłackie Wzgórza"
Rok utworzenia: 1989
Powierzchnia: 278,02 ha
Leśnictwo: Kuty

Rezerwat utworzony w celu ochrony lasów występujących na morenie czołowej o bogatej, młodoglacjalnej rzeźbie i znacznym wyniesieniu ponad poziom morza. Jak nazwa wskazuje, rezerwat położony jest na terenie Wzgórz Piłackich.
Urozmaicona rzeźba Wzgórz Piłackich poprzecinanych dolinami i wąwozami, została ukształtowana w stadium pomorskim zlodowacenia bałtyckiego. Najwyższe wzniesienie
w rezerwacie osiąga 210 m n.p.m., deniwelacje (różnice wysokości) sięgają 80 m, zbocza wzniesień są bardzo strome, często mają nachylenie 30 - 40o. Morenowe wzgórza są zbudowane z piasków i żwirów zawierających głazy, miejscami występują warstwy glin.
W południowo - wschodniej części rezerwatu występują piaski sandrowe.
Wśród zbiorowisk leśnych dominującym jest, zajmujący blisko 80 % powierzchni bór mieszany świeży Calamagrostio arundinaceae-Piceetum. Tworzą go dorodne drzewostany świerkowo sosnowe z pojedynczą domieszką brzozy brodawkowatej. W bogatym runie występują też rośliny objęte ochroną gatunkową: tajęża jednostronna (goodyera repens) i widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum). Południowo - wschodnią część rezerwatu na piaskach sandrowych pokrywa bór brusznicowy Vaccinio vitis-idaeae-Pinetum. Zespół ten zajmuje około 9 % powierzchni rezerwatu. Drzewostan tworzy tu sosna z niewielką domieszką świerka.

Rezerwat „Jezioro Siedmiu Wysp"
Rok utworzenia: 1956
Powierzchnia: 1590,04
Leśnictwo: Klimki

Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp – tworzy jezioro Oświn (zwane także Jeziorem Siedmiu Wysp) wraz z otaczającym je terenem.
Rezerwat utworzono dla ochrony naturalnego środowiska gnieżdżenia się licznych gatunków ptactwa wodno-błotnego oraz szaty roślinnej.
Z ptaków występują tu m.in.: perkoz dwuczuby, zausznik, bąk, zielonka, gęgawa, krakwa, cyraneczka, płaskonos, kania czarna, błotniak stawowy, orlik krzykliwy, bielik, derkacz, wąsatka, gęś białoczelna, gęś zbożowa, kania czarna i żuraw.
W przeszłości na terenie obecnego rezerwatu obserwowano występowanie ślepowrona. Oprócz tego znajdują się tutaj miejsca odpoczynku przelatujących ptaków, przede wszystkim gęsi (ok. 4 tys. osobników)
Występuje także wiele rzadkich gatunków bezkręgowców wodnych.

Rezerwat „Półwysep i wyspy na Jeziorze Rydzewskim"
Rok utworzenia: 1957
Powierzchnia: 7,49
Leśnictwo: Rydzówka

Ochroną objęto miejsca lęgowe ptactwa wodno-błotnego oraz miejsca odpoczynku ptaków przelotnych.
W skład rezerwatu wchodzi półwysep oraz wyspy: Wielki Ostrów, Długi Ostrów, Trzonkowy Ostrów, Mała Kępa i piąta wyspa bez nazwy. Długi Ostrów i Małą Kępę porasta wysokopienny las grądowy. Gniazdują tu kormorany i czaple siwe. Występuje także: tracz nurogęś, gągoł, bąk. Nad jeziorem można zaobserwować bielika, rybołowa, orlika krzykliwego, kanię czarną i błotniaka stawowego, a na obrzeżach wysp ślady bytowania bobrów.
 

Rezerwat „Wyspy na jeziorach Mamry i Kisajno"
Rok utworzenia: 1957
Powierzchnia: 56,16
Leśnictwo: Mokre

Rezerwat ornitologiczny, utworzony dla ochrony ptactwa błotnego i wodnego, ochrony ptactwa w czasie wiosennych i jesiennych przelotów i ich odpoczynku na jeziorach i wyspach. Obecnie rezerwat obejmuje wyspy na jeziorach Mamry i Kisajno. Na terenie nadleśnictwa Borki znajduje się część rezerwatu, która obejmuje wyspy jeziora Mamry: Upałty, Sosnówka i Piramidowa.
Wyspy Sosnówka i Piramidowa porośnięte są drzewostanem olszowym z niewielką domieszką brzozy brodawkowatej i świerka. Na wyspie Upałty siedliska i drzewostany są zróżnicowane. W miejscach wyżej położonych występują lasy świeże i lasy mieszane. Na siedliskach tych dominuje drzewostan dębowo-lipowy. Są też fragmenty z panującą sosną
i modrzewiem. W domieszce występuje jesion, klon, brzoza, świerk oraz sporadycznie wiąz. W obniżeniach występują olsy, a gatunkiem panującym jest olsza czarna z domieszką brzozy brodawkowatej.
Wyspy otoczone są szerokim pasem szuwaru. Stwarza to dogodne warunki dla gnieżdżenia się licznej ornitofauny. Na jeziorze i wyspach stwierdzono występowanie wielu gatunków ptaków. Lęgną się tu m. in. łabędź niemy, bielik, czapla siwa, bocian czarny, błotniak stawowy i wiele innych. Bardzo bogaty jest skład gatunkowy ptaków Przelotnych.

Rezerwat „Spytkowo"
Rok utworzenia: 1958
Powierzchnia: 3,70
Leśnictwo: Kruklanki

Rezerwat torfowiskowy utworzony został w celu ochrony torfowiska przejściowego ze stanowiskami wierzby lapońskiej Salix lapponum i innych gatunków reliktowych. W ostatnich latach torfowisko opanowane jest przez roślinność drzewiastą, głównie przez brzozę i olszę. Liczebność wierzby lapońskiej ulega wyraźnej regresji.

Rezerwat „Sztynort"
Rok utworzenia: 2010
Powierzchnia: 444,88
Leśnictwo: Mokre

Rezerwat faunistyczny utworzony został w celu zachowania starych okazów dębów stanowiących siedlisko chrząszczy saproksylicznych oraz zatok jeziora Kirsajty stanowiących miejsce gniazdowania i koncentracji ptaków wodno - błotnych w czasie jesiennych i wiosennych migracji.
Obejmuje zachodnią część jeziora Kirsajty wraz z Wyspą Sidorkową do szlaku żeglownego z Giżycka do Węgorzewa i część północno - wschodnią z Wyspą Ostrowik wraz z przylegającymi szuwarami oraz obszar leśny przylegający do jezior Mamry, Kirsajty i Dargin.