Asset Publisher
Bocian czarny – wędrowny ptak z lasu
fot. M. Domańska
Wszyscy znamy bociany białe, które są nierozerwalne z krajobrazem polskich wsi.
Te dostojne, długonogie ptaki o białoczarnym upierzeniu są najbardziej rozpoznawalnym gatunkiem w Polsce. Ich dość duże gniazda można spotkać na dachach budynków gospodarczych, liniach wysokiego napięcia, w pobliżu osad ludzkich. Bardzo podobnym do niego ptakiem, jednak zdecydowanie mniej znanym, jest jego kuzyn bocian czarny. W przeciwieństwie do białego, prowadzi raczej skryty tryb życia, a gniazdo zakłada wysoko w koronach drzew w lesie. Jest to gatunek objęty ochroną strefową i choć jego liczebność w Polsce rośnie, nadal otaczamy go szczególną opieką. Na naszym terenie mamy klika par tego wyjątkowego ptaka. Zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony przyrody, stale dbamy aby na czas lęgów wokół ich gniazd panowała cisza. Ich wieloletnie obserwacje pokazują, że ma się on dobrze w naszych puszczańskich ostępach. Na pierwszy rzut oka głowa, szyja, pokrywy skrzydłowe, lotki, sterówki są czarne, jednak wprawne oko dopatrzy się tam odcieni fioletu, zieleni i brązu. Brzuch jest biały a dziób i długie nogi czerwone, podobnie jak u bociana białego.
