Poroże to twardy, kostny twór wyrastający z tzw. możdżeni umiejscowionych na kościach czołowych czaszki. Poroże pełni rolę reprezentacyjną dla samców jeleniowatych, demonstrując ich siłę i możliwości reprodukcyjne. W okresie godowym dochodzi do walk samców, kiedy to poroże staje się ich orężem w starciach z konkurentami o większą liczbę samic. Po okresie godowym (w przypadku jeleni – rykowisku, łosi – bukowisku, danieli - bekowisku) poroże w zasadzie nie jest jeleniowi już potrzebne i zimą zostaje zrzucone. Rany na możdżeniach szybko się goją, a na miejscu zrzuconego poroża samiec nakłada nowe. Najpopularniejsze wśród zbieraczy zrzutów są poroża jeleni i łosi. Przełom lutego i marca to czas, w którym byki jeleni rozpoczynają gubienie swoich poroży. Okres ten może trwać nawet do końca kwietnia. Łosie swoje poroża już zrzuciły (grudzień – luty). Czas zrzucania poroża jest indywidualną cechą danego osobnika i zależy w dużej mierze od jego wieku i kondycji fizycznej.Szukanie zrzutów w ostatnich latach stało się bardzo popularna formą rekreacji. Najbardziej zacięci poszukiwacze poroży (podobnie jak grzybiarze) potrafią dziennie przejść kilkanaście kilometrów po leśnych ostępach. Znalezione zrzuty należą do znalazcy, o ile zostały znalezione na terenie lasu gospodarczego. W ferworze poszukiwań pamiętajmy o zakazie wstępu na tereny rezerwatów przyrody czy upraw leśnych do 4 metrów wysokości oraz innych miejsc objętych zakazami wstępu (reguluje to ustawa o lasach). Nie zapominajmy także o etyce - pod żadnym pozorem nie należy niepokoić czy płoszyć zwierząt.

W celu zapobiegania nieetycznym metodom zbierania zrzutów Generalny Dyrektor Lasów Państwowych powołał ogólnopolską akcje „Wieniec”. Ma ona na celu przede wszystkim: ochronę zwierzyny i egzekwowanie zachowań zgodnych z prawem wobec osób trudniących się zbieractwem zrzutów. Celem nieetycznych zbieraczy są przede wszystkim chmary jeleni. W trudnych, zimowych warunkach, zwierzęta gromadzą się w duże stada. (Ich krajowa populacja według danych GUS na koniec roku 2024 wynosiła ponad 288 tyś. osobników. Samce posiadają okazałe poroże – jedna tyka może ważyć nawet 5 kg.) Tropienie takich chmar na śniegu zwiększa szanse znalezienia zrzutów. Jednak ciągłe nękanie takich stad nie tylko osłabia zwierzęta, ale to również potencjalne zagrożenie dla kierowców. Nietrudno o wypadek, gdy na śliską drogę wypadają zwierzęta, spłoszone przez zbieraczy poroży.