Wydawca treści Wydawca treści

High Conservation Value Forest

HCVF (skrót od angielskiej nazwy: High Conservation Value Forest – polska nazwa: Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych).

Zasady ogólne wyznaczania HCVF i zasad gospodarowania w nich

w Nadleśnictwie Borki.

1. Lasy HCVF (skrót od angielskiej nazwy: High Conservation Value Forest – polska nazwa: Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych) są wyznaczane z wykorzystaniem „Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce”.

2. Procedura wyznaczania tych lasów i zasad gospodarowania w nich zrealizowana została po konsultacji z samorządami, organizacjami pozarządowymi i środowiskami naukowymi. Konsultacje prowadzone były w oparciu o informację zamieszczoną na stronie internetowej nadleśnictwa w dniu 24.08.2020 roku. Proces uzgadniania zakończono 14.09.2020 roku.

ZASADY  GOSPODAROWANIA  W  HCVF

Lp.

Kategoria HCVF

Powierzchnia całkowita (ha)

Identyfikacja formy ochrony

Krótki opis przedmiotu ochrony

1

1.1.1

 

1 350,29

Obszary chronione w rezerwatach przyrody

Realizacja zabiegów ochronnych wskazanych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych. W przypadku rezerwatów bez określonych zadań gospodarczych wszelkie działania wykonywane są w porozumieniu z RDOŚ.

2

1.2

1 399,47

Ostoje zagrożonych i ginących gatunków

Zgodnie z Rozporządzeniem MŚ w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt, roślin lub grzybów.

3

2.1

11 784,17

Kompleksy leśne odgrywające znaczą-cą rolę w krajob-razie, w skali krajo-wej, makroregional-nej lub globalnej

Realizacja zadań wg wskazań PUL, ewentualnie  PUL uwzględniającego PZO, jeżeli istnieje PZO.

4

3.1

224,31

Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące: 91I0 oraz 91D0, w stanie zachowania A i B, wyjątkowo C.

Działania są dopuszczalne tylko w sytuacji istnienia szczególnych potrzeb przyrodniczych (za taką potrzebę w przypadku np. świerczyny na torfie uznaje się cięcia przygodne w ramach zwalczania kornika drukarza). W przypadku istnienia PZO obowiązują działania w nim określone.

5

3.2

3 450,89

Siedliska leśne z za-łącznika I Dyrektywy Siedliskowej, w Pols-ce pospolite: 9170, 91T0, 91F0 oraz powszechnie występujące 91E0.

Realizacja zadań na danych siedliskach zgodnie z PUL oraz PZO w sposób zapewniający:

a) zgodność docelowego składu ga-tunkowego z naturalnym składem zbio-rowiska roślinnego;

b) zachowanie lub odtwarzanie  ele-mentów ważnych dla różnorodności biologicznej ekosystemu (grube drzewa, martwe drzewa, wykroty, itp.).

6

4.1

4 379,03

 

Lasy uznane za wo-dochronne decyzją Ministra Środowiska.

Działania prowadzone są zgodnie z Zasadami Hodowli Lasu, głównie w oparciu o rębnie złożone. Stosowanie rębni zupełnej dopuszcza się w sytuacjach, gdy inny rodzaj rębni nie zapewnia realizacji celu hodowlanego.

7

4.2

5,46

Lasy uznane za gle-bochronne decyzją Ministra Środowiska.

Zgodnie z Zasadami Hodowli Lasu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nadleśnictwo Borki

Nadleśnictwo Borki

Powierzchnia zarządzana przez Nadleśnictwo wynosi niespełna 26 tyś. ha (łącznie z gruntami we współwłasności) i charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem kompleksów leśnych.

Obszar Puszczy Boreckiej tworzy zwarty duży
kompleks leśny (Obręby Leśne Borki i częściowo Przerwanki ) natomiast w
Obrębie Leśnym Węgorzewo obserwuje się duże rozdrobnienie i
nierównomierne rozmieszczenie kompleksów. Łącznie Nadleśnictwo składa
się z 255 kompleksów wydzielone w 1002 oddziały o przeciętnej
powierzchni 25,81 ha.

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znajduje się duża część Krainy Wielkich Jezior
Mazurskich oraz większość obszaru Puszczy Boreckiej. Połączenie dziesiątek
jezior – od wielkich jak Mamry i Dargin po bezimienne oczka ukryte wśród
lasów – z dużym kompleksem Puszczy i wieloma mniejszymi rozlokowanymi
wśród urozmaiconego morenowego krajobrazu, skutkuje dużym bogactwem
przyrodniczym.

W budowie geomorfologicznej terenu Nadleśnictwa Borki dominują formy
pochodzenia lodowcowego i wodnolodowcowego, lokalnie znaczną rolę odgrywają formy
pochodzenia jeziornego i organicznego.